🌦️ Zaparcia Nawykowe U Dzieci Forum

Zaparcia nawykowe to dość poważna dolegliwość, która wymaga leczenia nie tylko objawowego, ale bardzo często także psychologicznego. Przyczyn takiego stanu może być wiele, a w leczeniu kluczowa jest odpowiednia postawa i zaangażowanie chorego. Zobacz, czy to właśnie Ciebie dotyczą zaparcia nawykowe i jak sobie z tym poradzić. spis treści 1. Zaparcia nawykowe, czyli zatrzymywanie wypróżniania Kiedy zaparcia nawykowe należy leczyć i dlaczego? 2. Przyczyny zaparć nawykowych Zaparcia nawykowe a stres 3. Objawy zaparć nawykowych 4. Leczenie zaparć nawykowych rozwiń 1. Zaparcia nawykowe, czyli zatrzymywanie wypróżniania Czym jest zaparcie nawykowe? To schorzenie wynikające z nadmiernego, celowego zatrzymywania stolca i powstrzymywanie odruchu wypróżniania. W zaparciach nawykowych dochodzi do osłabienia siły ruchów perystaltycznych jelit. Zaparcia nawykowe nie są spowodowane żadną nieprawidłowością anatomiczną ani towarzyszącym zaburzeniem pracy układu pokarmowego czy trawiennego. Wynika jedynie z naszych własnych działań. Zobacz film: "Śliwki – zbawienne dla jelit" Zaparcia nawykowe różnią się od klasycznych zaparć tym, że w ich przypadku to sam chory naraża się na dolegliwości, zatrzymując naturalną perystaltykę niemal na siłę. Odwleka moment pójścia do toalety, aż w końcu wypróżnianie staje się problematyczne, czasem nawet bolesne. Kiedy zaparcia nawykowe należy leczyć i dlaczego? Jeśli zaparcia nawykowe pojawiają się sporadycznie, a organizm szybko wraca do właściwej przemiany materii i usuwania resztek z organizmu - wszystko w zasadzie jest w porządku i nie ma potrzeby leczenia dolegliwości. Jeśli jednak wstrzymywanie stolca jest notoryczne, choroba przyjmuje postać przewlekłą. Nieleczone zaparcia nawykowe mogą prowadzić do szeregu komplikacji, takich jak zmniejszenie napięcia mięśniowego w jelicie grubym, zaburzenia trawienie i czucia w obrębie jelit, a także nadmiernym rozdęciem odbytnicy. 2. Przyczyny zaparć nawykowych Zaparcia nawykowe dotyczą zarówno dzieci, jak i dorosłych, bez względu na wiek czy płeć. Wiadomo jednak, że częściej dotykają one małych dzieci, które niechętnie garną się do korzystania z toalety. W tej sytuacji przyczyną może być strach związany z korzystaniem z nocnika lub toalety, a także problemy w rodzinie (kłotnia rodziców, choroba u bliskiej osoby, etc.) Więcej na temat zaparć: Główną przyczyną nawykowych zaparć jest siedzący tryb życia i niechęć do aktywności fizycznej. W takiej sytuacji perystaltyka jelit znacznie zwalnia. Do zaparć nawykowych może także dojśc na skutek przyjmowania niektórych leków przeciwbólowych lub przeciwdepresyjnych. Bardzo często dolegliwość pojawia się w ciąży i w przypadku stosowania diety) ubogiej w błonnik. Zaparcia nawykowe a stres Sytuacje stresowe są bardzo silnym czynnikiem mogącym wywołać problemy z wypróżnianiem. Bardzo często dolegliwość wynika z jakiegoś problemu psychonerwicowego. Jeśli jesteśmy narażeni na długotrwały stres lub żyjemy w ciągłym biegu i nie mamy czasu na regularne wizytyw toalecie, zaparcia nawykowe są bardziej niż pewne. Schorzenie często występuje także u osób, które z powodu strachu przed chorobami, brudem lub na skutek ogólnego obrzydzenia nie korzystają z toalet publicznych (ani w galeriach handlowych, ani w restauracjach, a nawet także i w pracy). Spowolniona perystaltyka jelit bardzo często jest objawem nerwicy lękowej lub zespołu jelita drażliwego. 3. Objawy zaparć nawykowych Poza kłopotami z wypróżnianiem się, osobo z zaparciaim nawykowymi towarzyszą także inne objawy. Najczęściej jest to: poczucie ciężkości (chory czuje się jak wielki balon wypełniony ołowiem) wzdęcie brzucha nawracające tępe bóle głowy uczucie pełności pomimo jedzenia małej ilości senność i brak energii Zaparcia nawykowe objawiają się także pod postacią nieprawidłowo wyglądającego stolca. Jeśli borykamy się z tą dolegliwością, kał może mieć postać tzw. bobków, być suchy i wydzielać nieprzyjemny zapach, będący wynikiem gromadzenia się bakterii w zalegającej masie kałowej. 4. Leczenie zaparć nawykowych Leczenie jest różne w przypadku dzieci i dorosłych, ponadto zależy od przyczyny. Jeśli do kłopotów z wypróżnianiem dochodzi u maluchów, należy zachęcać je do częstych wizyt w toalecie, warto także skorzystać z pomocy psychologa dziecięcego i wspólnie z nim opracować właściwe metody, aby jeszcze bardziej nie wystraszyć dziecka. Bardzo ważne jest wsparcie emocjonalne. U osób dorosłych najczęściej podstawą jest zmiana diety na tę bardziej bogatą w błonnik pokarmowy. Dodatkowo warto wdrożyć aktywność fizyczną - już pół godziny dziennie może przynieść pozytywne efekty w ciągu kilku tygoni. Zaleca się także picie dużej ilości niegazowanej wody. Jeżeli jednak przyczyną zaparć nawykowych jest stres, fobie czy inne dolegliwości psychonerwicowe, warto wdrożyć psychoterapię lub przynajmniej wizyty u psychologa. Można także wspierać się dodatkowo łagodnymi ziołowymi środkami przeczyszczającymi. Nie należy sięgać po wyroby medyczne zawierające środki farmakologiczne, ponieważ mogą one uszkodzić układ pokarmowy (stosowane w nadmiarze). Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy

Zaparcie atoniczne może także rozwinąć się w skutek ignorowania parcia na stolec i wstrzymywania odruchu defekacji. Przy zaparciach atonicznych perystaltyka jelit zostaje spowolniona, czynność motoryczna jelita grubego znacznie się obniża. Pojawia się ogólne osłabienie, brak apetytu, bladość, obniżenie aktywności fizycznej

W szczególności zapraszamy osoby zainteresowane tematyką nawykowych zaparć u dzieci oraz osoby zainteresowane ABC behawioryzmu, czyli umiejętnym wprowadzaniem zasad Stosowanej Analizy Zachowań w treningu wypróżniania u dzieci. Program: 1. Pojęcie psychogennych - nawykowych - zaparć: a) przyczyny nawykowych zaparć u dzieci;

Zaparcia w okresie 2-3 lat są bardzo częstym zjawiskiem i mieszczą się w granicach normy rozwojowej. Pamiętać należy, że dziecko może być przestraszone faktem, że wydostaje się z niego coś tak mało apetycznego i ładnego. Może mieć również problem z oddaniem „kawałka siebie” bo tak właśnie może postrzegać własną kupkę. Ważna jest akceptacja, zapewnienie poczucia bezpieczeństwa i miłości. Ważne jest, aby: Znaleźć czas dla dziecka: wspólną zabawę, wyjście na spacer, rower, rozmowę. Mówić do dziecka nie używając elementów straszących np. „Jeśli nie zrobisz kupki, będzie cię bolał brzuszek”; lub karząco- obwiniających „Dlaczego znowu zatrzymujesz itp.”. Przestać zwracać uwagę, komentować i tłumaczyć. Należy dziecko chwalić za każdą zrobioną kupkę. Dobrym pomysłem nawet za najmniejszą zrobioną kupkę są systemy żetonowe: np. ulubiona naklejka z postacią bajkową, nowa książeczka, kredki świecące itp. Słodyczami lepiej nie nagradzać dziecka, gdyż tylko pogłębiają problem zaparć. Świetną i zabawną książką jest „Mała książka o kupie” .Czytając ją po raz pierwszy można szeroko się uśmiechnąć J. Narysować człowieka (razem z dzieckiem) i opowiedzieć dziecku skąd bierze się kupka, w jaki sposób powstaje i jak wydostaje się na zewnątrz (można użyć ciastoliny i lepić z dzieckiem coś co przypominać będzie kupę). Pobawić się w dom, w przewijanie dzidziusia lalkami. Na rynku są dostępne lalki, które nie tylko siusiają (tanie również nie są około 200 zł). Dawać przykład własną osobą. Można zabrać dziecko ze sobą do toalety. Taki sposób jednak często budzi kontrowersje. Tato może tutaj zadziałać najlepiej jeżeli jest syn, mama jak jest córka (można przy okazji siedzenia na toalecie czytać dziecku wciągającą go książkę, odwracać uwagę zabawami np. ile w łazience mamy rzeczy czerwonych, gdzie leży ręcznik itp.) Wskazane są ćwiczenia relaksacyjne, odprężające oraz masażyki dziecięce. Masaże ciała, po to by dziecko lepiej odbierało bodźce płynące z wnętrza organizmu – stosowanie różnych maści zapachowych, pasażerów. Opisy zabaw paluszkowych możemy znaleźć w książeczce pani Marty Bogdanowicz “Rymowanki Przytulanki” np. „Tu płynie rzeczka – wzdłuż kręgosłupa z góry na dół rysujemy linię falistą tędy przeszła pani na szpileczkach – szybko kroczymy czubkami palców wskazujących Tu stąpały słonie – powoli kroczymy płasko ułożonymi dłońmi I biegły konie. – szybko stukamy pięściami Wtem przemknęła szczypaweczka, – poszczypujemy zaświeciły dwa słoneczka – dłońmi zataczamy kółka spadł drobniutki deszczyk – stukamy opuszkami palców Czy przeszedł cię dreszczyk? – nagle gilgoczemy w kark”. Zwracać uwagę również na sukcesy w innych dziedzinach, by nie koncentrować się jedynie na tej czystości. Powtarzać np. “Chłopiec, który nauczył się jeździć na rowerze, może nauczyć się, czego tylko chce”. “Gdy tylko będziesz chciał załatwić się w ubikacji, możesz to zrobić”. Podawać do jedzenia produkty, które zawierają dużo błonnika: produkty zbożowe, warzywa i owoce (zwiększają oen masę kałową oraz powodują skrócenie czasu pasażu jelitowego. Dzięki zdolności wiązania wody przez błonnik rozmiękcza on masy kałowe). Proszę jednak pamiętać, że dziecko uczy się przez obserwacje. Zawsze na spacerze możemy wskazać na psią kupę i również opowiedzieć, że tak jak ludzie i zwierzątka robią kupkę. Jeśli tematu będzie za dużo, spowoduje to efekt odwrotny od zamierzonego. Traktujmy ten stan jako codzienność, tym bardziej że to norma rozwojowa. Z propozycji, które przedstawiłam korzystać z umiarem. Sylwia Warchoł- Plucińska psycholog

Jadłowstręt u dzieci wiąże się z innymi przyczynami i skutkami niż jadłowstręt u młodzieży czy dorosłych. Przyczyny jadłowstrętu u dzieci: Alergia pokarmowa - najczęstsza przyczyna, z którą wiąże się ból brzucha, biegunka, wymioty, zmiany na skórze, a w konsekwencji niechęć do jedzenia. Celiakia - przyczyna jadłowstrętu

Alinda, współczuję i Cię rozumiem, bo my od kilku tygodni też mamy taki problem. Nasz mały ma 2 l i 3 m-ce, jakiś miesiąc temu miał przez kilka dni biegunkę, taką wodnistą, pierwszy raz w życiu i mocno go to przestraszyło + wstawanie w nocy, mycie itp. I od tego czasu młody też nie chce robić kupy - trzyma po 2-3 dni, jak mu się chce, to się kładzie na łóżku, podłodze i trzyma. Staramy się nie panikować, ale też już mam dość. Ostatnio jak widzę, że już tak po 3 dniach musi zrobić i go to męczy bardziej, to biegamy z nim po mieszkaniu w kółko, skaczemy jak żabki, żeby przynajmniej przez ruch jakoś ta kupa sama chciała wyjść... Teraz jesteśmy na etapie, że próbujemy jeszcze nocnika, i nawet od dwóch dni siada i próbuje coś "wydusić", ale się nie udaje - ale to ogólnie u nas problem jeszcze z odpieluchowaniem. Dajemy mu sporo soków owocowych do picia, bo to podobno pomaga rozluźnić kupy, a u nas jeszcze jest ten problem, że młody ostatnio prawie nic nie je - zupy nie, warzywa nie, jedynie Danonki bo o innych jogurtach czy serkach nie ma mowy, jabłka, gruszki, ogórek zielony, chleb suchy,jakieś placuszki jogurtowe albo od święta owsiankę, ziemniaki suche na obiad i czasem trochę kotleta drobiowego... Wiem, że taka dieta też nie pomaga na łatwe trawienie, ale co zrobić. Zapisuję wszystko ostatnio - co, ile zjadł, kiedy i jaka kupa była i zamierzam iść do lekarki. Gdyby coś u Was podziałało, daj znać. Życzę powodzenia i wytrwałości! (i sobie też).

Zaparcia nawykowe - przyczyny, objawy, leczenie. Zaparcia nawykowe to dość poważna dolegliwość, któ. Sposoby na uporczywe zaparcia. Uporczywe zaparcia to skutek prowadzenia niewłaści. Leczenie zaparć u dzieci. O zaparciach mówimy wtedy, gdy dziecko powyżej 6 m

Zaparciami nawykowymi nazywa się zaparcia powstałe na skutek powtarzanego, świadomego powstrzymywania się od oddawania stolca (defekacji). Jest to jeden z najczęstszych mechanizmów powstawania przewlekłych zaparć u i przebieg zaparć nawykowych u dzieci Objawy zaparć nawykowych (nazywanych niekiedy "czynnościową retencją kału") mogą dotyczyć dzieci w praktycznie każdym wieku - od niemowlaka do nastolatka. Podłożem zaburzeń jest powtarzające się unikanie defekacji pomimo nagromadzenia mas kałowych w bańce odbytnicy. Przyczyną jest albo strach przed bólem związanym z przechodzeniem mas kałowych przez kanał odbytu (typowe dla mniejszych dzieci), albo świadome przetrzymywanie stolca w celu wypróżnienia się dopiero w domu, gdy dziecko odczuwa wstyd lub obrzydzenie do korzystania z ubikacji w przedszkolu lub w dwa typowe momenty w życiu dziecka, stwarzające zagrożenie powstania zaparć nawykowych:1) Rozpoczęcie nauki świadomego oddawania stolca na nocnik lub do ubikacji2) Rozpoczęcie zajęć w przedszkolu lub w szkoleJelito grube i odbytnica potrafią szybko i skutecznie zaadaptować się do zwiększonej ilości zalegającego stolca poprzez rozluźnienie napięcia mięśniówki jelit i zmniejszenie czucia wypełnienia odbytnicy. Ten mechanizm jest bardzo przydatny w przypadkach incydentalnej potrzeby powstrzymania defekacji, ale gdy dziecko regularnie przetrzymuje stolec, doprowadza to do utrwalonego rozdęcia odbytnicy, połączonego ze zmniejszeniem czucia wypełnienia zbyt długo zalegający stolec dodatkowo zagęszcza się (jelito grube bardzo skutecznie wchłania wodę ze stolca), co powoduje ból przy próbie defekacji zbitego stolca, będący dodatkowym czynnikiem zniechęcającym dziecko do regularnego korzystania z skrajnych przypadkach dochodzi do ogromnego rozdęcia i znieczulenia odbytnicy z zaleganiem mas kałowych, które drażnią ściany jelita powodując powstanie płynnego wysięku wyciekającego z odbytu w sposób niekontrolowany (codzienne brudzenie bielizny). W tej fazie choroby dziecko często nie potrafi już samodzielnie opróżnić odbytnicy i jest uzależnione od wlewek doodbytniczych lub innych środków udać się do lekarza i leczyć zaparcia nawykowe u dzieci Porady pediatry lub lekarza rodzinnego wymagają wszystkie dzieci z dłużej trwającymi zaparciami nie ulegającymi poprawie pomimo leczenia dietetycznego i podawania dostępnych bez recepty środków rozmiękczających stolec (Laktuloza, Forlax). Szczególnie alarmujące są zaparcia w fazie uzależnienia od przewlekłego stosowania środków przeczyszczających, lub zaparcia połączone z okresowym brudzeniem bielizny (popuszczaniem stolca).W wielu przypadkach podłożem zaparć są zaburzenia emocjonalne lub dysfunkcja rodziny (konflikty w rodzinie, rozwód rodziców, rodziny przeżywające poważne problemy prawno-finansowe). W takich przypadkach konieczna jest stała opieka psychologa lub psychiatry przypadku zaawansowanych zaparć nawykowych najlepszą metodą postępowania jest hospitalizacja w celu jednorazowego, radykalnego oczyszczenia jelita grubego z zalegających mas kałowych, z następowym wdrożeniem postępowania dietetyczno-farmakologicznego zapewniającego rozluźnienie konsystencji sposób leczenia daje największą szansę szybkiego odzyskania prawidłowego czucia i kurczliwości końcowego odcinka jelita grubego, aczkolwiek należy podkreślić, że w większości przypadków intensywne leczenie utrzymujące nieco luźniejszą konsystencję stolców jest konieczne przez okres nawet 3-6 zasadą jest prosta i logiczna reguła, że im dłużej trwało zaleganie zapartych mas kałowych w odbytnicy tym dłużej trwa odzyskiwanie przez jelito prawidłowej funkcji. Jeżeli pacjent jest hospitalizowany, to po wyczyszczeniu jelita zwykle wykonuje się badanie radiologiczne (wlew jelita grubego). Jest to badanie niezbędne przy podejrzeniu wad anatomicznych jelita lub przy podejrzeniu tzw. choroby zaparć nawykowych u dzieci W zaparciach nawykowych podstawą leczenia domowego jest zastosowanie środków zmiękczających stolec, tak aby jak najbardziej zmniejszyć ryzyko bólu lub dyskomfortu przy defekacji. Najpopularniejszym środkiem tego typu jest laktuloza (Lactulosum, Duphalac, Normalac). U starszych dzieci dobre efekty daje Forlax. Należy pamiętać, że minimalną skuteczną dawką laktulozy jest 1 ml na każdy kg masy ciała dziecka na dobę (czyli dla dziecka ważącego 10 kg co najmniej 10 ml na dobę - np. 2x5 ml).W razie potrzeby dawkę można zwiększać nawet do 3 ml/kg/dobę, czyli w podanym przykładzie dziecka ważącego 10 kg dawką możliwą do zastosowania jest nawet 3x10 ml (łącznie 30 ml na dobę). U małych dzieci, uczących się oddawania stolca, konieczne jest stworzenie atmosfery życzliwości i aprobaty dla dziecka, tak aby czuło zachętę do regularnego oddawania stolca. W takiej atmosferze należy podejmować codzienne próby wysadzania dziecka na nocnik lub leków rozmiękczających stolec zalecane jest udzielanie pochwał lub nagród w zamian za skuteczną, regularna defekację, tak aby zastąpić sprzężenie zwrotne ujemne (ból powodujący powstrzymywanie się od defekacji) sprzężeniem dodatnim (łatwo wydalający się luźny stolec + nagroda i dobra atmosfera w domu). . Powtarzanie takich zabiegów powoduje duży uraz psychiczny i wytwarza nieprawidłowy wzorzec defekacjiZdecydowanie należy unikać stymulowania defekacji manewrami typu wkładanie do odbytu palca lub termometru(uzależnia od tego typu stymulacji odbytu). U dzieci starszych wskazane jest porozumienie się z nauczycielami w przedszkolu lub w szkole, tak aby zmniejszyć niechęć dziecka do korzystania z toalety poza obiekcje dziecka są uzasadnione, ale dają się łatwo poprawić (np. brak papieru toaletowego lub niedomykające się drzwi w toalecie w szkole itp.). Przydatne jest zwiększenie aktywności fizycznej. W aspekcie długoterminowym ważne jest przyzwyczajenie dziecka do zdrowej diety z dużą ilością warzyw i owoców oraz odpowiednią ilością płynów (dieta bogatoresztkowa).Materiały zawarte w dziale Specjalista Radzi mają charakter informacyjny i należy je traktować jako dodatkową pomoc przy udzieleniu niezbędnej pomocy choremu oraz jako ewentualny wstęp do leczenia przez specjalistę. Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za efekty zastosowania w praktyce informacji umieszczonych w dziale Specjalista Radzi.

Pt, 08-10-2004 Forum: Zdrowie dziecka - zaparcia nawykowe u 3 latki Re: Zaparcia nawykowe Zaparcia nawykowe moga wynikać z wielu rzeczy - np.ze strachu przed bólem zwiazanym z wypróżnianiem - trzeba wtedy przyjrzeć sie uważnie diecie i wyeliminować potencjalne "zatwardzacze" (np. często mleko i przetwory, kakao itp.).

Widok (4 lata temu) 18 lipca 2018 o 21:28 Dziewczyny mialyscie problem z dzieckiem, wstrzymujacym kupke? Jesli tak, co z tum robilyscie? 0 0 ~anonim (4 lata temu) 18 lipca 2018 o 22:48 Moje dziecko nawykowych zaparc dostalo w 6mc zycia(zdiagnozowane),dzis w wieku 3 lata nadal ma zaparcia,robi na nocnik i to byl przelom sie bardzo rzadko powiedzmy raz na miesiac ,ze powie chce jej przypominac codziennie siadaj na nocnik i zrob kupe,oczywiscie nic na zmuszam jej ale co drugi dzien nie ma wybacz musi wiem,ze 3 go dnia bedzie jeszcze szczescie juz rozumie i potrafie ja przekupic np lizaczkiem albo drobiazgiem i Radys powiedzial tak : Usiadzie na nocnik nauczy sie efektywnie przeć problem pomoglo moze nie do konca ale odstawilismy xenne na ktorej dziecko bylo 2,5 roku prawie mowili xenna szkody nie zrobi a zaparcie jest 0 0 ~Gosia810 (4 lata temu) 18 lipca 2018 o 23:03 Probowalam dawac laktuloze, ale nie dziala. Czopki raz pomoze a raz nie... 0 0 ~anonim (4 lata temu) 18 lipca 2018 o 23:18 Laktuloze polecala pediatra ,gastrolodzy (w tym dr Marek) polecali u nas tez nie dzialala ona tylko daje przepraszam poslizg a xenna junior ta kupke rozrzedza ,ze tak nie uzaleznia takze moze byc stosowana to trauma dla dziecka wiem po swoim i to moja postrasze czopkiem (wiem ,ze to okropne ale wole zeby zrobila kupe i posune sie nawet do takich gróźb).Zbyt wiele wycierpialysmy. 2 0 ~Gosia810 (4 lata temu) 18 lipca 2018 o 23:25 Dzieki, jutro kupie xenne. A ile saszetek jej dawalas jak miala 2,5 roczku? Maxymalna zalecana ilosc? 0 0 ~anonim (4 lata temu) 18 lipca 2018 o 23:33 2 saszetki rozpuscic w pol szklanki wody ,to jest maksymalna dawalismy codziennie najlepiej duszkiem pozniej zaczac zmniejszac,poltorej saszetki itd... 0 0 ~mama (4 lata temu) 19 lipca 2018 o 00:01 Daj dziecku codziennie do zjedzenia miseczkę borówek póki jeszcze sezon, a potem jak się przyzwyczai, to może zacznie robić. 0 5 ~anonim (4 lata temu) 19 lipca 2018 o 00:20 Jagody, borówki - hamują biegunki, czyli w przypadku wstrzymywania kupy dojdzie jeszcze zatwardzenie, ja odradzam, szybciej suszone śliwki, one powinny "ruszyć". 3 1 ~anonim (4 lata temu) 19 lipca 2018 o 06:35 Surowe owoce przyspieszają perstaltyke. 0 2 ~autorka (4 lata temu) 19 lipca 2018 o 13:26 U nas zadziałała laktuloza. To nieprawda, że ona tylko daje "poślizg" - rozmiękcza, że tak powiem, kupę, powoduje, że zostaje w niej więcej wody. Ale 1) nie działa od razu, 2) trzeba przy jej podawaniu dużo pić. Przy mniejszych zaparciach pomagały też Kubusie (błonnik). No ale kluczowe okazało się chyba jednak oswajanie tematu - czyli doprowadzenie do tego, żeby córka nie chciała wstrzymywać kupy. dużo rozmawiałyśmy, czytałyśmy, oswajałyśmy temat. W końcu przeszło, ale było to ładnych kilka miesięcy... 1 0 ~Gosia810 (4 lata temu) 19 lipca 2018 o 15:06 A ile coreczka ma lat jesli moge zapytac? 0 0 ~Magda (4 lata temu) 19 lipca 2018 o 21:42 Moja ma 3,5 lat. Ostatnio stwierdzony refluks i własnie okropne zaparcia... Byłysmy ostatnio udr. Marka. Zalecil przez miesiac kuracje z dicop*g junior. Przez pierwszy tydzień 15 gram raz dziennie, drugi tydzień 10 gram i kolejne 2 tygodnie po 5 gram. Rozpuszczac w 50 ml i popić250 ml w ciagu godziny. Najlepiej zeby byc w poblizu toalety zwlaszcza na poczatku. I prowadzic dziennik wyproznien... U nas motywacja w postaci naklejek nie dziala :( 0 0 (4 lata temu) 19 lipca 2018 o 21:56 Dicop@g albo Xenna Junior - laktuloza nic nie pomagała, męczyłam się z tym problemem przy starszej córce do 4 roku zycia 2 0 ~Autorka (4 lata temu) 21 lipca 2018 o 00:09 Teraz jak walczyliśmy miała około 2,5 0 0 ~Anka (4 lata temu) 20 lipca 2018 o 00:10 Moje dziecko miało zaparcia nawykowe przez 1,5 roku. Lekarze mieli racje jedynie w jednym- ze trzeba doprowadzić do miękkich kup i to długotrwałe, żeby dziecko przestało się bać robić kupę. Próbowałam wszystkich specyfików które są na rynku i nic nie pomagało długotrwałe. Lactulosum wręcz po dwóch m-cach zaczęło zatwardzac. Próbowałam cieplej wodyn z rana- nie chciała pic. Smarowałam kremem na hemoroidy bo jest lekko znieczulający. Doszło do tego ze moja mała robiła kupę raz na tydz i to po lewatywie. Dramat był straszny, stres okropny wiec napisze jak ja z tego wyleczyłam- sama, bo żaden lekarz jakos na to nie wpadł. Sposób prosty- siemienie lniane. Codziennie rano i wieczorem robiłam jej napar z siemienia lnianego i dawałam z miodem. Ponieważ było to słodkie moja córa bardzo lubiła ten napój. Po ok tyg te kupy się unormowaly. Potem musiałam zmniejszyć dawkę bo robiła za luzem kupy. Polecam wam to bo nie ma w tym żadnej chemii a zawartość błonnika jest tak duża ze super reguluje wypróżnienie 0 3 ~Gosia810 (4 lata temu) 20 lipca 2018 o 08:08 Ania a jak jej dawalas 2x dziennie to ile tego bylo? 0 0 ~Anka (4 lata temu) 20 lipca 2018 o 09:02 Tak na oko to łyżeczka , półtorej do kubka, potem zalewałam wrzątkiem i zostawiałam do rana. Tak 1/3 szklanki. Rano przelewalam przez sitko i dodawałam trochę gorącej wody żeby było cieplawe. Czasem mieszkałam łyżeczka w tym sitku żeby gluty jeszcze wydobyć a raczej taka piankę :) dodawałam miodu tak żeby było słodkie i tyle. Musi być dobrze słodkie żeby dziecko wypiło i lepiej jaki esy lekko ciepłego konsystencja tego jest taka gestawa 0 0 ~Gosia810 (4 lata temu) 20 lipca 2018 o 09:18 Dzieki, czekam na dostawe miodu i tez sprobuje. A jeszcze zapytam, jak juz sie te kupy wyregulowaly to juz odstawilas to siemie czy raz na jakis czas jeszcze jej dajesz? 0 0 ~anonim (4 lata temu) 20 lipca 2018 o 09:31 Jeśli nie dawałaś jeszcze dziecku miodu, to najpierw sprawdź, czy nie ma alergii - miód to silny alergen. 1 0 ~Gosia810 (4 lata temu) 20 lipca 2018 o 09:47 Daje miod od bardzo dawna, takze jest sprawdzony. 0 0 ~anonim (4 lata temu) 20 lipca 2018 o 10:37 Jak mi się wydawało ze już jest super to odstawiłam. Po jakimś czasie zaparcia wróciły ale bardzo szybko je zlikwidowałam i już prawie rok jest spokój. Teraz raz na jakiś czas jej robię ten napój jak widzę ze ma kilka dni twarde kupy. 0 0 ~anonim (4 lata temu) 20 lipca 2018 o 10:41 Dodam ze chodzi o całe ziarna siemienia :) mam nadzieje ze Ci się uda i ze dziecko będzie chciało pic. Ja mojej wkręciłam ze to napój piękności :) 0 0 ~Gosia810 (4 lata temu) 20 lipca 2018 o 10:46 Tez jej bede musiala cos naopowiadac :) dzieki za podanie tego sposobu. 0 0 ~Maria (3 lata temu) 9 sierpnia 2018 o 08:49 Ja w sytuacji podbramkowej podaje czopka Eva qu dla dzieci, bodajże bambini w nazwie. Kilkanaście minut i po sprawie. Na szczęście ostatnio mała nie ma żadnych problemów i mam nadzieję, że tak pozostanie 1 2 ~anonim (3 lata temu) 11 sierpnia 2018 o 12:44 Rewelacyjnie działają borówki amerykańskie- kazdego dnia,herbatka z lekkim siemiem lnianym i woda z cytrynką - na czczo 0 0 ~Mary (2 lata temu) 28 lutego 2020 o 11:31 Zdecydowanie też jestem za czopkami w sytuacji, kiedy dziecko faktycznie ma kilkudniowe zaparcie lub nie może się wypróżnić z powodu twardego kału. Czopek od razu po zaaplikowaniu rozpuszczając się delikatnie musuje i rozmiękcza kał, nie przeczyszczając. Dziecko max po kilkunastu minutach robi kupkę bez żadnego bólu. Warto jednak poznać przyczynę zaparć jeśli się powtarzają mimo, że dziecko zdowo się odżywia i wypija odpowiednią ilość płynow. U nas wyszla alergia pokarmowa i po wyeliminowaniu alergenu córka nie ma już zaparć. 0 0 ~Karolina (1 rok temu) 30 września 2020 o 16:42 Używam tych czopków i uważam że dla dzieci to jest najlepsze rozwiązanie, aby zlikwidować zaparcie. Smaruję czopek oliwką i wkładam z łatwością. U moich dzieci się sprawdzają. 0 1 ~Rokoko (1 rok temu) 7 marca 2021 o 21:51 Stosowaliśmy czopki evaqu bambini gdy synek miał problem z zaparciami. Zaczęło się ok 2 roku życia, gdy zaczął korzystać z nocnika. Czopki podałam kila razy i zawsze pomagały. Dla mnie bardzo ważne jest to, że pomagają regulować wypróżnianie a nie uzależniają 0 1 ~Marianna (1 rok temu) 30 kwietnia 2021 o 21:16 Mojemu dziecku też podaję takie czopki, nie zdecydowałam się na środki doustne, bo wolę bezpieczniejszą metodę. Te czopki nie wchłaniają się, nie przeczyszczają, a jedynie wywołują naturalne wypróżnienie. 0 0 ~Katarzyna (7 miesięcy temu) 7 grudnia 2021 o 19:32 Najlepszy i najbardziej skuteczny sposób u nas to były czopki evaqu bambini. Szybko pomogły pozbyć się problemu z zaparciami. Są bezpieczne dla dzieci. Córeczka na spokojnie pozwalała je sobie aplikować 0 0 (7 miesięcy temu) 8 grudnia 2021 o 14:40 Nie wiem jak dziecko może sobie z tym poradzić. 0 0 ~Marlena (7 miesięcy temu) 20 grudnia 2021 o 20:46 jeśli chodzi o zaparcia u dzieci to ja polecam czopki eva qu dla dzieci. działają bardzo dobrze i łagodnie. Co najważniejsze są skuteczne i dziecko czuje się lepiej i ma lepsze samopoczucie 1 0 ~Janina (2 miesiące temu) 16 maja 2022 o 19:27 @Marlena też stosowąłam te czopki gdy synek miał zaparcia. Bardzo mu pomogły. Działają miejscowo rozpuszczając co trzeba i w ciągu kilkunastu minut trzeba siadać na nocniku. Szybko, ale nie gwałtownie 0 0 do góry Przede wszystkim nie bagatelizuj problemu, gdyż zaparcia nawykowe u dzieci z czasem mają tendencję do pogłębiania, co znacząco wydłuża potem czas leczenia. Moje rady to: odpowiednia podaż płynów (wiele dzieci w tym wieku nie wypija swojego zapotrzebowania dobowego w odniesieniu do masy ciała), ^{Zaparcia nawykowe – czym są? Jak leczy się zaparcia nawykowe u dzieci? Szacuje się, że ok. 10 % populacji dziecięcej cierpi z powodu przewlekłych zaparć. Nierzadko dolegliwość ta bywa bagatelizowana, a warto zdawać sobie sprawę, że nieleczone zaparcie nawykowe u dzieci i młodzieży mogą wpływać niekorzystnie na ich dalszy rozwój psychofizyczny. Diagnostyka opiera się na dokładnie zebranym wywiadzie, badaniu przedmiotowym i badaniach dodatkowych. W leczeniu zaparć nawykowych łączy się farmakoterapię z metodami niefarmakologicznymi. Leczenie jest długotrwałe, wymaga zaangażowania całej rodziny pacjenta i często wielu specjalistów, w tym psychologa. Zaparcia nawykowe – co to jest? Zaparcie stolca definiujemy jako zbyt długi odstęp pomiędzy wypróżnieniami (rzadziej niż 2 razy w tygodniu) oraz oddawanie twardych, obfitych stolców, brudzenie bielizny, nadmierne parcie i ból podczas defekacji. Zaparcia u dzieci są trudniejsze do zdefiniowania ze względu na rożną częstotliwość oddawania stolca, zależną od wieku dziecka czy sposobu karmienia. I tak zupełnie normalne jest kilkukrotne oddawanie stolca w ciągu dnia przez niemowlę karmione piersią, jak również przerwy trwające kilka dni. Dzieci od 1. do 4. roku życia wypróżniają się średnio 1-2 razy dziennie. W wieku szkolnym rytm wypróżniań zaczyna przypominać rytm dorosłych (prawidłowo od 3 stolców dziennie do jednego na 3 dni). Zaparcia nawykowe – jakie są ich przyczyny? Zaparcia stolca są jedną z najczęstszych dolegliwości gastroenterologicznych u dzieci. W większości przypadków zaparcia u dzieci mają charakter czynnościowy (90-95%), a pozostałe mają podłoże organiczne ( choroba Hirshsprunga, choroby układu nerwowego i mięśniowego, niedoczynność tarczycy, wady anatomiczne przewodu pokarmowego). W zaparciach nawykowych (czynnościowych) u dzieci ciężko zidentyfikować czynnik etiologiczny odpowiedzialny za to zaburzenie. Zaparcia mogą wystąpić u dziecka w każdym wieku i na każdym etapie rozwoju, jednak znacznie częściej występują w wymienionych poniżej okolicznościach: u niemowląt karmionych piersią po przejściu na mleko modyfikowane bądź pokarmy stałe, u małych dzieci w trakcie nauki korzystania z nocnika i umiejętności kontroli wypróżnień, u dzieci starszych rozpoczynających naukę w szkole. W większości przypadków mechanizmem zaparć nawykowych u dzieci jest unikanie oddawania stolca przez dziecko. Powodem zaniechania defekacji może być niechęć do przerwania zabawy, pośpiech, złe warunki sanitarne w szkole, strach przed bólem po uprzedniej bolesnej defekacji. Przewlekłe zaleganie mas kałowych prowadzi do osłabienia czucia w odbytnicy. Drażnienie ścian jelita przez zbity, twardy stolec prowadzi do powstawania wysięku zapalnego, który może sączyć się z odbytu i brudzenia bielizny. Wśród dość częstych przyczyn zaparć nawykowych wymienia się także: dietę ubogoresztkową, odwodnienie, siedzący tryb życia, zbyt wczesne wprowadzenie do diety niemowlęcia mleka krowiego lub pokarmów stałych, zaburzenia psychiczne (depresja, anoreksja). Do leków, których zażywanie najczęściej prowadzi do utrudnionego oddawania stolca należy wymienić: leki sympatykomimetyczne, leki antycholinergiczne, psychotropy, preparaty żelaza, opiaty, przedawkowanie witaminy D. Postuluje się również udział czynników genetycznych w występowaniu zaparć nawykowych. Polecane dla Ciebie laktuloza, syrop, zaparcia zł wyrób medyczny, proszek, saszetki, zaparcia zł wyrób medyczny, roztwór, zaparcia zł bisakodyl, tabletka, zaparcia zł Zaparcia nawykowe – objawy Dzieci cierpiące z powodu zaparć czynnościowych często zgłaszają bóle brzucha, wzdęcia, uczucie niepełnego wypróżniania. Obserwuje się także zaburzenia łaknienia (brak apetytu), brudzenie bielizny. Podczas defekacji twardy stolec może uszkodzić delikatną śluzówkę jelit i być przyczyną krwawień z dolnego odcinka przewodu pokarmowego. Przeczytaj również, jakie mogą być inne przyczyny bólu brzucha u dziecka. Uczucie przewlekłego zmęczenia, bóle głowy, osłabienie mogą być wynikiem endotoksemii, spowodowanej wchłanianiem toksycznych substancji z długo zalegających mas kałowych. Zaparciom nawykowym mogą towarzyszyć również mimowolne moczenie (ucisk zalegającego stolca na pęcherz moczowy) oraz infekcje dróg moczowych o charakterze wstępującym. Zaparcia nawykowe – jak je rozpoznać? Zaparcia nawykowe u większości dzieci rozpoznaje się na podstawie dokładnie zebranego wywiadu lekarskiego i badania fizykalnego. Badanie obejmuje oględziny okolic krocza i odbytu w poszukiwaniu nieprawidłowości anatomicznych, zmian zapalnych, szczelin, przetok oraz badanie per rectum, w którym oceniamy napięcie zwieracza odbytu i zaleganie stolca w odbytnicy. Do objawów alarmowych, których obecność wymaga wykluczenia przyczyn organicznych zaparć należą: opóźnione oddanie smółki, ból brzucha budzący dziecko w nocy, nieprawidłowy rozwój dziecka, brak efektów leczenia. W przypadkach wątpliwych wykonuje się badania dodatkowe: RTG przeglądowe jamy brzusznej, rektoskopię lub kolonoskopię – pozwalają na wykluczenie zmian organicznych jelit i pobranie wycinków do oceny mikroskopowej, test Hintona – służy do oceny czasu pasażu przez jelito grube, manometrię odbytu – jest to pomiar ciśnienia na wysokości odbytnicy i zwieraczy odbytu, służy do oceny czucia wypełnienia odbytnicy i reaktywności zwieraczy, elektromiografię mięśni dna miednicy – w neurogennych przyczynach zaparć. W przypadku podejrzenia zaparć u niemowląt, warto wspomnieć o dyschezji. Jest to zaburzenie wynikające z nieprawidłowej koordynacji mięśni tłoczni brzusznej i dna miednicy podczas defekacji u dzieci do 6. miesiąca życia. Gwałtowny krzyk i płacz dziecka trwające około 10–20 minut poprzedzają oddanie stolca o prawidłowej konsystencji. Zaburzenie to utrzymuje się zwykle kilka tygodni i ustępuje samoistnie. Zaparcia nawykowe – jak się je leczy? Zaparcia o charakterze nawykowym u dzieci wymagają zazwyczaj długotrwałej i kompleksowej terapii. Często niezbędna jest współpraca lekarzy różnych specjalności i psychologa. Nieocenionym elementem terapii jest wsparcie i zrozumienie ze strony rodziców na każdym etapie leczenia. Najlepsze efekty przynosi połączenie metod niefarmakologicznych oraz farmakoterapię. Zaparcia nawykowe – domowe sposoby Jak możemy pomóc dziecku leczyć zaparcia domowymi sposobami? Przede wszystkim warto zadbać o odpowiednio zbilansowaną dietę zawierającą produkty z dużą ilością błonnika. Błonnik zwiększa objętość stolca dzięki zdolności wiązania wody i pobudza motorykę jelit. Posiłki powinny być urozmaicone i smaczne, wzbogacone w warzywa i owoce. Stosowanie diety bogatoresztkowej może obniżać wchłanianie żelaza lub wapnia, dlatego należy rozważyć ich suplementację. Pamiętajmy również o odpowiednim nawodnieniu organizmu. Niewskazane są napoje słodzone i gazowane. W niektórych przypadkach zaparć u dzieci pomocny bywa napar z rumianku. Prawidłowa mikroflora jelitowa odgrywa znaczącą rolę w redukcji zaparć nawykowych u najmłodszych, z tego powodu warto stosować probiotyki dla dzieci. Zalecane jest zachęcanie dziecka do regularnej aktywności fizycznej, która pobudza motorykę jelit. Trening defekacyjny polega na regularnym uczęszczaniu do toalety o stałych porach dnia, głównie po posiłkach, aby wzmocnić odruch żołądkowo-okrężniczy i wyćwiczyć regularny rytm wypróżnień. Zaparcia nawykowe – leczenie farmakologiczne Pierwszym etapem leczenia farmakologicznego zaparć jest usunięcie zalegających mas kałowych, najczęściej za pomocą wlewki doodbytniczej. U dzieci poniżej 2. roku życia stosuje się wlewki z roztworu soli fizjologicznej lub laktulozy. U starszych pacjentów stosuje się makrogol, parafinę lub mieszankę fosforanową. W przypadku masywnych zaparć konieczne bywa ręczne wydobycie stolca. Zaparcia nawykowe – leczenie podtrzymujące Po oczyszczeniu jelit z zalegających mas kałowych, rozpoczyna się drugi etap leczenia zaparć – leczenie podtrzymujące. Jego celem są regularne wypróżnienia i przywrócenie prawidłowego odruchu defekacyjnego. Na tym etapie farmakoterapia prowadzona jest za pomocą leków o różnych mechanizmach działania i różnej drodze podania (doustnie, doodbytniczo). Do leków stosowanych powszechnie w leczeniu zaparć nawykowych zarówno u dzieci, jak i dorosłych należą: preparaty zmiękczające masy kałowe (parafina, dokuzynian sodu), kontaktowe, pobudzające ścianę okrężnicy do zwiększonej sekrecji śluzu oraz zmniejszają wchłanianie wody i elektrolitów (bisakodyl, antranoidy), preparaty zwiększające objętość stolca (nasiona babki płesznika, siemię lniane), osmotyczne, zwiększające ilość wody w jelicie (laktuloza, makrogole). Przewlekłe, niekontrolowane stosowanie leków przeczyszczających paradoksalnie może nasilić problem zaparć bądź być przyczyną groźnych dla życia działań niepożądanych, jak np. zaburzenia elektrolitowe. Leczenie podtrzymujące należy kontynuować co najmniej przez 2 miesiące. Leki należy odstawiać stopniowo, po osiągnięciu przez dziecko regularnych i prawidłowych wypróżnień. Zaparcia nawykowe – czy można im zapobiegać? Po zakończeniu leczenia najważniejsze jest utrzymywanie stałego rytmu wypróżnień i niezwlekanie z defekacją. Pomocne w tym jest utrzymanie diety bogatej w świeże warzywa i owoce, zwiększenie spożycia błonnika i odpowiednie nawodnienie. W przypadku nawrotu trudności w defekacji, szybkie włączenie makrogolu lub laktulozy przynosi pozytywne efekty. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły SIDS – syndrom nagłej śmierci noworodków Śmierć łóżeczkowa oznacza nagłą śmierć na pozór zdrowego dziecka poniżej 1. roku życia podczas snu. Przyczyna zgonu maluszka nie zostaje jednoznacznie ustalona, lecz znane są czynniki zwiększające ryzyko wystąpienia SIDS. W jaki sposób można zapobiec nagłej śmierci łóżeczkowej? Ochrona dziecka przed upałem – o czym warto pamiętać? Odwodnienie, potówki, poparzenia słoneczne czy udar cieplny – to konsekwencje złej ochrony dziecka w czasie upału. Co robić, aby do nich nie dopuścić? Dowiedz się więcej, jak możesz skutecznie ochronić dziecko przed upałem. Ukąszenia owadów u dzieci – objawy i pierwsza pomoc. Co stosować na ugryzione miejsca? Ukąszenia owadów, zwłaszcza w sezonie letnim, przysparzają sporo problemów, gdyż mogą wywoływać silny świąd, obrzęk w miejscu ukłucia lub nawet prowadzić do zagrażającego życiu wstrząsu anafilaktycznego u osób uczulonych na jad insektów. Jak postępować w przypadku ukąszeń owadów u dzieci? Sapka niemowlęca – czym jest? Co robić, gdy się pojawi? Sapka powstaje na skutek niedrożności nosa noworodka lub niemowlęcia i objawia się utrudnionym oddechem i męczliwością podczas karmienia. Czy jest groźna? Co robić, gdy u małego dziecka wystąpi sapka? Kiedy należy udać się do lekarza? Podpowiadamy. Zapalenie spojówek u dzieci – przyczyny, objawy, leczenie Zapalenie spojówek u dzieci może mieć kilka przyczyn. Przeważnie ma ono podłoże bakteryjne, rzadziej wirusowe, dość często występuje także alergiczne zapalenie spojówek. Objawy, które się wówczas pojawiają to przede wszystkim świąd oczu, przekrwienie spojówek, obrzęk powiek oraz śluzowa lub ropna wydzielina sklejająca rzęsy. Leczenie zapalenia spojówek u pacjentów pediatrycznych jest uzależnione od czynnika, który go wywołał i może trwać od 5 dni do nawet kilku tygodni. Zaburzenia łaknienia u dzieci – co robić, gdy dziecko jest niejadkiem? Zaburzenia łaknienia u dzieci, objawiające się obniżonym apetytem lub wybiórczością pokarmową, mogą mieć rozmaite przyczyny. Mogą być stanem fizjologicznym, niewymagającym leczenia (często dotyczy to dzieci w wieku od 1 do 5 lat), lecz mogą również być objawem choroby (np. schorzeń układu pokarmowego, oddechowego, nerwowego). Problemy z apetytem nierzadko towarzyszą dzieciom z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, mogą mieć także podłoże emocjonalne. Zaburzenia łaknienia często wymagają wielospecjalistycznego podejścia – współpracy pediatry, lekarzy specjalistów, logopedy, psychologa. Siatki centylowe – czym są? Jak interpretować wyniki? Siatki centylowe są normami rozwoju dziecka i służą do oceny ich prawidłowego wzrastania. Regularne pomiary oraz nanoszenie danych na siatki centylowe zgodne z płcią i wiekiem dziecka pozwalają wykryć nieprawidłowości w rozwoju dziecka i odpowiednio wcześnie wdrożyć diagnostykę i leczenie choroby podstawowej np. niedoboru hormonu wzrostu. Syndrom zapomnianego dziecka – czy można mu zapobiec? Przypadki pozostawienia dziecka w zamkniętym samochodzie zdarzają się i zdarzyć się mogą każdemu rodzicowi lub opiekunowi – wniosek ten, choć niewiarygodny, jest jednak prawdziwy. Wyniki badań pokazują bowiem, że tak działa ludzki mózg – w pewnych okolicznościach można zapomnieć nawet o dziecku będącym z nami w samochodzie. „Zapomnieć” wskazuje, że jest to problem pamięci, a nie wynik zaniedbania, o który tak często podejrzewani są rodzice lub opiekunowie.}

Warto umówić wizytę lekarską także wtedy, gdy odpieluchowany maluch zaczyna popuszczać kupę o luźnej konsystencji. Nawet 90% dzieci, którym się to zdarza, cierpi na zaparcia nawykowe [ 2 ]. Jak może wyglądać wstrzymywanie? obserwujemy tak zwaną “niespokojną pupę” – czyli dziecko, odczuwając potrzebę pójścia do toalety

Zaparcia nawykowe mają podłożę psychiczne. Dziecko wstrzymuje stolec z powodu utrwalonej obawy przed wypróżnieniem. Zaparcia nawykowe u dzieci to częsta przypadłość. Dziecko unika toalety, nie chce zrobić kupki i w efekcie cierpi na ból brzucha oraz ma problemy z wypróżnieniem, więc robi to raz na kilka dni. Często taka sytuacja trwa tygodniami, miesiącami, utrwalając się i powodując poważne konsekwencje zdrowotne. Dlatego zaparcia nawykowe u dzici wymagają szybkiej reakcji. Zaparcia nawykowe u dzieci oraz przyczyny wywołujące zatwardzenia u dzieci to tematy, który wcześniej czy później części rodziców przesłoni inne, związane z "kupkowymi problemami". Bo temat „kupek” towarzyszy rodzicom przez całe dzieciństwo ich pociechy. Najpierw rozmawiają o wypróżnianiu się niemowlaka. Następnie przeprowadzają trening czystości z nauką wypróżniania się do nocnika. A potem uczą dziecko korzystania z „obcej toalety”, np. w przedszkolu. Tym ostatnim doświadczeniom mogą towarzyszyć pewne problemy. Wielu rodziców 2-, 3-letnich dzieci mówi o zaparciach pociechy. W większości przypadków są to zaparcia nawykowe. >> Zaparcia u niemowląt. Co zrobić, gdy dziecko ma zatwardzenie? Czym są zaparcia nawykowe u dzieci? Zaparcia nawykowe objawiają się zatrzymaniem stolca, któremu sprzyjają słabe ruchy perystaltyczne jelita grubego. W efekcie masy kałowe długotrwale zalegają w jelitach, zwłaszcza w jelicie grubym. Zaparcia nawykowe to inaczej zaparcia o podłożu psychicznym. Dziecko wstrzymuje stolec z powodu utrwalonej obawy przed wypróżnieniem. Zaparcie nawykowe spowodowane są czynnikami psychogennymi tj.: wstydem czy skrępowaniem; niechęcią do obcych (np. przedszkolnych) toalet; pośpiesznym wykonywaniem czynności higienicznych (za mało czasu na wypróżnienie); nieprzyjemnym doświadczeniem, np. bolesnym oddawaniem stolca - dziecko powstrzymuje więc wypróżnianie, przez co kupka jest twardsza, a jej wydaleniu znowu towarzyszy ból - błędne koło się zamyka; presją wywieraną przez rodziców, którzy np. uczą dziecko korzystania z nocnika. Co ważne, zaparcia nawykowe nie są spowodowane zmianami chorobowymi w obrębie przewodu pokarmowego. Najczęściej pojawiają się w dwóch momentach życia dziecka – gdy uczy się robić kupkę do nocnika lub gdy rozpoczyna naukę w przedszkolu, w którym samo będzie korzystało z toalety. Jak zwalczyć zaparcia u dziecka? WIDEO Zaparcia u niemowląt. Jak je zwalczyć? Zaparcia nawykowe u dzieci: objawy Objawy zaparć nawykowych u dzieci nie różnią się od objawów zaparć będących wynikiem np. niewłaściwej diety. Należą do nich: ból brzuszka; uczucie ciężkości i „przepełnienia”; senność; rozdrażnienie, płaczliwość; oddawanie stolców silnie cuchnących, suchych i zbitych, nierzadko z domieszką śluzu, ciemnobrązowych. W przypadku zaparć nawykowych dość charakterystyczne jest nie podejmowanie przez dziecko prób skorzystania z toalety oraz silny opór, gdy namawiają je do tego rodzice. >> Czym karmić małych alergików? Zaparcia nawykowe u dzieci: leczenie czyli pediatra i psycholog Zaparcia nawykowe u dziecka łatwo się utrwalają. Jelito grube i odbytnica „przyzwyczajają się” się do zwiększonej ilości zalegającego stolca poprzez rozluźnienie napięcia mięśniówki jelit i zmniejszenie czucia wypełnienia odbytnicy. Efekt? Utrwala się rozdęcie odbytnicy oraz zmniejsza czucie wypełnienia jelita. Choć jelita wymagają wypróżnienia, dziecko wcale tego nie odczuwa. Na tym nie koniec. Zbyt długo zalegający stolec dodatkowo zagęszcza się, co podczas wypróżniania powoduje ból, a więc dziecko nadal nie chce korzystać z toalety. >> Jak wpoić dziecku zdrowe nawyki? Dlatego w przypadku zaparć nawykowych u dziecka warto jak najszybciej zareagować. Porozmawiaj z dzieckiem o trudnościach, ale staraj się nie namawiać go do zrobienia kupy. Lepiej zadbaj o dietę, która przyspieszy potrzebę skorzystania z toalety (poniżej). Warto skonsultować się z psychologiem, który pomoże ustalić przyczynę zaparć oraz zaproponuje odpowiednią psychoterapię. Ważne jest określenie, co w procesie „wypróżniania” zawodzi, czyli wskazanie kiedy następuje moment „zastopowania”. Dzięki terapii dziecko ma szansę zmienić nawyki i uporać się z problemami, które powodują zaparcia. Zwykle terapia psychologiczna wspierana jest leczeniem u pediatry. Może on zalecić stosowanie odpowiednich dla dzieci środków przeczyszczających, np. laktulozy. Warto rozważyć także pomoc dietetyka który, opracuje odpowiednią (dopingującą przemianę materii) dietę dla dziecka. >> Jak nauczyć dziecko regularnego odżywiania? [Film] Zaparcia nawykowe u dzieci: domowe sposoby posiłki o stałych porach, by przewód pokarmowy regularnie działał; masaż brzuszka – ruchy koliste zgodne z ruchem wskazówek zegara, by usprawnić trawienie; bardzo delikatne namawianie do wypróżniania rano, co pozwoli wprowadzić rytm oraz uchroni dziecko przed stresem związanym np. z robieniem kupki w przedszkolu. Sytuację ułatwi podawanie dziecku na czczo przegotowanej wody; wzbogacenie codziennego jadłospisu dziecka o produkty bogate w błonnik, które ułatwiają pracę jelit – świeże owoce i warzywa, pełnoziarniste pieczywo, jogurty. Uwaga! U podłoża zaparć nawykowych może leżeć nadmierna kurczliwość błony śluzowej jelit, która jest wynikiem np. stresu i napięć. Lęk to więc często główny winowajca problemów z wypróżnianiem się u dzieci. Trzeba zwracać uwagę na dietę i odpowiednią ją zmodyfikować, ale jeśli nie zatroszczysz się o komfort psychiczny dziecka - problem zaparć może się ciągnąć w nieskończoność.

10:31 Nasz 2,5-letni synek od roku ma kłopoty z wypróżnieniem. Stolce (dosyć luźne, ale gęste) oddaje co pięć, siedem, a nawet dziesięć dni. Przed wypróżnieniem odczuwa niepokój, robi się smutny, przetrzymuje. Potem wyraźnie cieszy się, że ma już to za sobą. Ten lęk wziął się chyba stąd, że mały miał kilka razy lewatywę, a także dostawał czopki (teraz prosi: ?Mamo, nie cyk, nie?). Lekarz z poradni gastroentorologicznej nie stwierdził niczego niepokojącego i zapisał lactulosum, ale nie ma żadnej poprawy. Pani synek jest w wieku typowym dla tzw. zaparcia nawykowego, czyli wstrzymywania stolca z powodu utrwalonej obawy przed wypróżnieniem. Pierwotną przyczyną może być ból spowodowany zatwardzeniem albo uraz emocjonalny związany ze sprawami nocnikowymi. Prawdę mówiąc, trzeba się uzbroić w cierpliwość i nie robić z tego wielkiej sprawy (wypatrywać stolca, nalegać, dopytywać się). Warto zadbać o to, by synek jadł dużo świeżych warzyw i owoców, ciemne pieczywo i jogurty. Przepisaną przez lekarza laktulozę trzeba podawać regularnie i długo (przez wiele miesięcy) w odpowiedniej dawce (1-3 ml/kg/dobę). Rok temu mój półroczny wtedy Kubuś trafił do szpitala z powodu zakażenia dróg moczowych. Sześć razy próbowano mu zrobić badanie rentgenowskie z użyciem kontrastu, ale ciągle się nie udawało z powodu gazów w jelitach. Przed każdą z tych prób Kuba miał przynajmniej dwie lewatywy i czyszczenie rurką. Podawano mu też Esputicon, Debridat i Lactulose-MIP. Nie pozwolono mi go karmić po kilkanaście godzin. Po wyjściu ze szpitala zaczęło się piekło. Mały zaczął oddawać stolec co kilka dni i ze strasznym krzykiem. Nie pomaga dieta bogata w błonnik i nabiał i całkowite odstawienie czekolady. Zaparcia trwają, a on panicznie boi się nocnika. To tak zwane zaparcie nawykowe. U synka jest ono następstwem przykrych zabiegów, ale wiele dzieci, które w tym wieku muszą się wypróżniać poza domem nawet w mniej dramatycznych niż szpital okolicznościach, reaguje podobnie. Kubuś zaczął się bać oddawać stolec. Proszę zachować spokój i pozwolić dziecku robić kupkę, kiedy chce i gdzie chce. Nie sadzać go na nocniku, bo to budzi w małym złe skojarzenia. To dobrze, że stosuje Pani dietę. Poza tym dziecko powinno przez kilka miesięcy przyjmować laktulozę (1-3 ml na kilogram wagi ciała na dobę), by stolec miał zawsze konsystencję pasty do zębów. Można też na noc podawać do kiszki stolcowej maść Rectosol przez 10-14 dni, ale tylko jeśli mały na to pozwoli, by nie potęgować psychicznego urazu, jakiego nabawił się w szpitalu.

2. Objawy braku apetytu u dzieci. Przedłużający się brak apetytu oraz związana z tym niewłaściwa dieta może narazić dziecko na nieprawidłowy rozwój płciowy, większą zapadalność na infekcję, a także problemy ze skupieniem uwagi. Ponadto utracie apetytu mogą towarzyszyć: zahamowanie wzrostu ciała i przyrostu masy dziecka;

Zaparcia nawykowe u dzieci. 1,067 likes · 16 talking about this. Blog o zaparciach psychogennych / nawykowych u dzieci.

Zaparcia u niemowląt. Zaparcia są częstym problemem występującym głównie u 2-3 latków. Zdarza się jednak, że występują także u dzieci znacznie młodszych, bo nawet u niemowlaków. Maluszka boli brzuszek, ma wzdęcia, nie ma apetytu, a twardą i suchą kupę robi z wielkim wysiłkiem. Zdarza się też, że dziecko nie wypróżnia

Ale 1) nie działa od razu, 2) trzeba przy jej podawaniu dużo pić. Przy mniejszych zaparciach pomagały też Kubusie (błonnik). No ale kluczowe okazało się chyba jednak oswajanie tematu - czyli doprowadzenie do tego, żeby córka nie chciała wstrzymywać kupy. dużo rozmawiałyśmy, czytałyśmy, oswajałyśmy temat.

Zaparcia nawykowe u 3 latki - wysiadam-pomocy . Przez Gość traumaaa straszna ;-(, Wrzesień 30, 2012 w Ciąża, poród, macierzyństwo i wychowanie dzieci Poprzednia

jRJukk.